gemeenschappelijke taal
Het maken van het spel is in feite het creëren van een
gemeenschappelijke taal. Vooral als stakeholders of projectleden vanuit
verschillende achtergronden in een multidisciplnair team bij elkaar
gebracht worden, dienen ze eerst een gemeenschappelijke taal te
ontwikkelen om echt interdisciplair te kunnen werken. In het W4R geval
hadden de leden van ons team zeer diverse achtergronden: van scheikunde
tot cultuurwetenschappen, van economie tot ecologie, van civiele
techniek tot geodesie, van bestuurskunde tot milieukunde en van
filosofie tot natuurkunde. Daarnaast of misschien wel mede daardoor
ontstonden ook vaak heftige discussies met meningen die haaks op elkaar
staan, zoals bijvoorbeeld het al dan niet bestaan van
klimaatverandering. Eén besef deelden wij echter allemaal: je hebt
elkaar allemaal nodig om iets te bereiken. Interdisciplinair werken is
tegenwoordig een veelgebruikt begrip. Het samenstellen van een team met
verschillende disciplines is echter maar een startpunt in dat proces.
Echt interdisciplinair werken en denken leer je door met elkaar te
praten, inzicht te krijgen in wat de ander beweegt. Het maken van het
spel geeft inzicht in elkaars interesses, overtuigingen, ideologieën,
waarden en cultuur. Al met hebben we een gemeenschappelijke taal
ontwikkeld om elkaar te leren verstaan. In ieder nieuwe uitvoering zijn
spel en documentatie een weerslag van dat integratie proces.
